Sterilisatie van Loesje Poesje

In de boom.

Inmiddels denk ik te weten hoe Loesje Poesje bij mij terecht is gekomen. Via de wandelroute naast mijn huis. Dagelijks passeren er tal van mensen die naar een hoger gelegen kapelletje lopen en weer terug. Met name tijdens de corona is het aantal mensen behoorlijk toegenomen.

Beneden in het dorp lopen veel wilde katten en deze worden verzorgd door een paar vrijwilligers met liefde voor deze dieren. Aandoenlijk hoe ze een grote plastic bak hebben neergezet met dekentjes dat dient als huis voor deze katten. Er staat ook voer en het is tevens een manier om de katten buiten het stadje te houden. Tot mijn verbazing maken de katten veelvuldig gebruik van het huisje en zie ik steeds dezelfde dieren rond en op de parkeerplaats lopen. De katten krijgen ook jongen en ik vermoed dat een aardige voorbijganger met een groot hart voor dieren, een van de kittens heeft meegenomen en bij mij op het erf heeft gedumpt. Daar zitten er meer en die mevrouw vindt dat leuk, moet men gedacht hebben. Nou die mevrouw vond het aanvankelijk helemaal niet leuk maar Loesje heeft wel veel plezier in mijn leven gebracht. Ze laat me zien hoeveel lol je kunt hebben als de plantjes uit de plantenbakken schept, of bovenop de kop van een hond springt of heel snel een boom in klimt en weer naar beneden. Allemaal leuk, het leven is een feestje.

Dat van die planten vond ik wat minder. Ik spande kippengaas over mijn bakken wat een beetje hielp maar ik heb helaas niet alles kunnen redden. Het wordt haar vergeven want ze maakt me vooral aan het lachen.

Loesje wordt krols en het is dus tijd voor een sterilisatie. Mijn lief heeft daar veel ervaring mee want die gaat altijd wilde katten vangen in een dorp nabij waar men deze vangt om te steriliseren of te castreren. Mooi initiatief vind ik dat en nog mooier is dat mijn Loesje met hem meegaat en wordt gesteriliseerd op kosten van dat dorp. Lief neemt haar mee in het mandje en ik krijg haar enkele uren later terug. Ik was vergeten hoe ziek die dieren ervan zijn en een aantal dagen ontferm ik me over Loesje. Het valt me op dat er een stuk uit haar oor is en ik vraag aan lief of hij dat ook gezien heeft. Vast gevochten zegt hij en dat lijkt mij ook. Loesje herstelt en is een prachtpoes maar dat stuk uit haar oor, bleef ik raar vinden. Dat was me eerder niet opgevallen.

Uiteindelijk komt lief met het verhaal dat ze bij alle wilde katten een stuk uit het oor knippen zodat ze weten dat het over een geholpen dier gaat. Hij was vergeten te melden dat dit bij Loesje niet hoefde. Waarom heb je me dit niet eerder gezegd vraag ik hem maar daar komt geen duidelijk antwoord op.

Loesje is hersteld en wil buiten spelen. Ik laat haar gaan en vrijwel direct klimt ze in een boom. Even later hoor ik haar miauwen en ga kijken. Ik roep haar maar terwijl ze me aankijkt, mauwt ze nog harder en krijg ik het idee dat ze de boom niet meer uit kan. Ik besluit het af te wachten maar uren later hoor ik haar nog en dan besluit ik haar te gaan helpen. Ik zet een ladder tegen de boom maar ze zit zo hoog dat mijn armen niet lang genoeg zijn. Ik ga hulp zoeken maar Lief zegt dat ze er wel uitkomt en ook ex denkt dat Loesje heel goed naar beneden kan. Ja maar ze is nog herstellende van haar operatie, piep ik. Aan het einde van de dag is ex het gezeur van mij beu, plant een enorme ladder tegen de boom en hengelt Loesje eruit. Ik sluit haar wat daagjes op, voor mijn eigen rust.

Het moment komt dat ik Loesje toch graag buiten wil laten spelen en ik haar weer vrij laat. Ze rent direct weer dezelfde boom in en komt 5 minuten later op haar dooie gemak weer naar beneden.