Beget

Bijzonder middeleeuws dorpje aan de rivier

Deze week zag ik plots een verhaaltje over dit stadje op Spanje vandaag. 15 jaar geleden toen ik hier kwam wonen was Beget een nog niet ontdekt pareltje. Zelf ontdekte ik het stadje door een vriendin die hier een jaartje had gewoond. Velen malen ben ik er geweest en heb er zelfs overnacht maar nog steeds vind ik het een beleving.

Beget ligt op een uurtje rijden van Besalu en de weg ernaar toe is al de moeite waard, Dwars door de natuur waar de koeien en schapen nog over de weg lopen, met tal van oude boerderijtjes en veel natuur. Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan.

Beget is beslist een van de mooiste steden van Catalonië. Het is een heel klein stadje met een relatief moeilijke bereikbaarheid, en misschien daardoor, of dankzij dat, grotendeels onopgemerkt onder toeristen. Vanaf Castellfollit de la Roca volg je de route via Oix die je uiteindelijk naar Beget brengt.

Korte geschiedenis van Beget

Beget (provincie Girona) heeft zijn oorsprong in de Middeleeuwen en zijn bestaan ​​als parochie is bekend sinds minstens 1168. Eeuwenlang draaide het leven rond de kerk van Sant Cristòfol de Beget (10e-13e eeuw), en zelfs vandaag nog het is het hoogtepunt. In andere tijden omvatte de gemeente Beget de steden Rocabruna, Bestracà en Salarsa. Op zijn hoogtepunt (eind 19e eeuw) had Beget meer dan 1.300 inwoners, een indrukwekkend aantal gezien het feit dat er vandaag iets meer dan 20 mensen in de volkstelling staan. Bestuurlijk behoorde Beget tot de regio Garrotxa tot 1969, het jaar waarin het werd geannexeerd aan Camprodon en daarom behoort het nu tot Ripollès. Het maakt op zijn beurt deel uit van de Alta Garrotxa.

Het bezoek aan Beget is een kleine verrukking Er kunnen geen auto's door het stadje en je hebt aan 1 uur genoeg om de stad te leren kennen. De grote attractie op cultureel vlak is de reeds genoemde kerk van Sant Cristòfol, een tempel in Romaanse stijl die is uitgeroepen tot Cultureel Goed van Nationaal Belang. Hoewel sommige delen dateren uit de 10e eeuw, werd het grootste deel van het complex gebouwd tussen de 12e en 13e eeuw. Buiten vallen de 4 verdiepingen tellende klokkentoren (22 meter) en het toegangsportaal. Binnenin zijn de drie meest opvallende stukken het snijwerk van Christus de Majesteit (12e eeuw), meer dan 2 meter hoog; het beeld van de Virgen de la Salud (14e eeuw), in polychroom albast; en het enorme doopvont uit de 12e eeuw.

De kerk is op zaterdag en zondag te bezoeken op tijden die variëren afhankelijk van het seizoen. Een symbolische bijdrage van € 1 wordt betaald om te helpen de perfecte staat van instandhouding te behouden. Het is een prachtig kerkje dat het bezoeken waard is. Wat de rest van de stad betreft, deze bestaat eigenlijk uit weinig meer dan een kronkelende straat met aan weerszijden een steegje. Twee zeer charmante middeleeuwse bruggen steken de rivier op verschillende punten over en de meeste huizen en straten behouden het oorspronkelijke uiterlijk van verre tijden, met steen als absolute hoofdrolspeler. Een van de redenen waarom we Beget als een van de mooiste steden van Catalonië beschouwen, is dat het relatief ongerept is gebleven. Hoewel toeristen in het weekeinde niet ontbreken, geeft het niet het gevoel een kunstmatige schoonheid te hebben nagestreefd.

Het restaurant dat we in Beget kunnen aanbevelen is Can Jeroni. Het is waar dat er niet veel andere alternatieven zijn, maar het is echt de moeite waard. De locatie, naast de eerste van de twee bruggen in de stad en met de kerk van Sant Cristòfol op de achtergrond, is onverslaanbaar. Sterker nog, in het weekeinde zit het terras meestal vol en in het hoogseizoen is het zelfs aan te raden om te reserveren. Het is niet bijzonder goedkoop, aangezien ze geen menu hebben (gemiddeld ongeveer € 25, min of meer), maar de ervaring is het waard. De gerechten zijn een mix van traditioneel Catalaans eten met lokale producten en een modern tintje dat je niet zou verwachten in een stad die verdwaald is in de bergen. Kijk bijvoorbeeld hoe de "klassieke" botifarra amb mongetes eruit ziet.

Hoewel Can Jeroni er gelikt uitziet en een mooi terras heeft zijn we regelmatig gaan eten bij het typische El forn. Dit restaurant is wat verouderd maar de huisgemaakte paté en de entrecote zijn er voortreffelijk. El forn ligt een paar meter verder als Can Jeroni aan uw linkerhand.

Als u bij Beget de weg een stukje volgt richting de bergen dan treft u op enige afstand een plaats bij de rivier met een groot bassin waarin u heerlijk kunt zwemmen.

Indien u Beget heeft bezocht kunt u de route vervolgen over Camprodon. Ook deze stad is een bezoekje waard. Vervolgens volgt u de weg naar Olot en terug naar Besalu.