B&B Dagboek
Allergieën
In de oertijd at men alles wat er beschikbaar was en toen we gewend raakte aan luxe at men waar men zin in had. Dat is tegenwoordig dus even wat anders. Nu zijn we bezeten van gezond eten en dus ook gezond koken. Ik word daar wel een beetje verward van, want inmiddels zie ik door de bomen het bos niet meer. Ben ik opgegroeid met het idee dat spinazie zo gezond voor je is, hoor je nu dat je er misschien ook kanker van kunt krijgen.
Nog gekker word ik van al de soorten allergieën die plots de kop opsteken. Allergie voor lactose, voor gluten, voor noten of tomaten, noem het maar op. Het is me nu al een paar keer overkomen dat ik snel boodschappen doe en met iets terugkom dat ik helemaal niet wil hebben. Dat ik per ongeluk glutenvrij bakmeel kocht omdat dit plots heeft plaatsgemaakt voor het normale bakmeel. Toch geprobeerd er een taart van te bakken, maar die was als een spons. Of dat ik een potje aardbeienjam koop en erachter kom dat daar geen suiker in zit terwijl ik jam zonder suiker helemaal niet lekker vind.
Steeds vaker krijg ik dus ook te maken met gasten die me vooraf melden dat ze een allergie of intolerantie hebben en of ik daar rekening mee wil houden tijdens het ontbijt. Vrolijk word ik daar niet van want aan bepaalde speciale producten zit ook een behoorlijk prijskaartje.
Ik verwacht dit keer een familie die vooraf heeft aangekondigd graag glutenvrij brood te eten. Kan er niets aan doen, maar bij een dergelijk bericht zijn de kaarten al geschud. Komt men slechts twee nachten hier en wil men “glutenvrij Brood”. Ja hoor, weer iemand met een allergie en mijn ervaring is dat dit niet de gezelligste mensen zijn, die er bestaan. Ik koop toch het brood terwijl ik me denk, moet je daar nu de B&B mee lastig vallen. Maar de klant is koning.
Ze komen aan, de familie met glutenallergie. Een schuwe man die me iets te verlekkerd kijkt en een uitgedroogde magere vrouw met een erg verveeld gezicht waarbij ik denk dat is vast de dame met de allergie en dat is misschien niet haar enige probleem. Ik vraag hen waar ze vandaan komen. Valencia, ook dat nog, altijd problemen met die mensen. Ik voel de afstand terwijl ik alles doe wat ik normaal ook doe. Na het ontbijt gaat het stel wandelen en vragen me wat een leuke route is. Terwijl ik met hen sta te praten komt Zeus de hoek om. De allergische vrouw zet het op een schreeuwen en ik pak de hond en doe hem binnen. Ze is blijkbaar niet alleen allergisch voor gluten.
De volgende dag weer een ontbijtje, maar het glutenvrije brood wordt opnieuw niet aangeraakt. Er zit ook een gast die aangeeft niet tegen tomaat te kunnen. Als ik hem even later toch een stukje omelet zie eten waarin ik tomaat heb gedaan waarschuw ik hem. Tot mijn verbazing zegt hij dat een beetje tomaat geen kwaad kan want hij heeft geen allergie maar een intolerantie. Dat is dan weer wat anders volgens hem, maar ik haak af.
Het echtpaar uit Valencia gaat vertrekken. De man komt betalen, met de pas en ik vraag hem of alles naar wens was. Ja hoor, perfect. De ervaring leert dat als ze dit zeggen dat je dit niet te serieus moet nemen. Ma allergie zit al in de auto met de kids en ik zeg hem haar de groeten te doen. Meen ik niets van natuurlijk, maar ik wil ermee aangeven dat er ook fatsoensnormen zijn. Geloof niet dat dit is aangekomen.
De volgende dag kijk ik op internet en mijn gevoel laat me zelden in de steek. Er prijkt een 4 tussen een paar tienen. De review is anoniem, de helden. Op alles scoor ik een 4, daar word ik niet blij van. Ik besluit mezelf maar eens te troosten met een dikke boterham met pindakaas. Gelukkig heb ik geen last van allergieën of intolerantie!
Hartelijke groet, Ellen-Marie