B&B Dagboek
Kennismaking met de kok.
Een B&B is niet langer slechts bed en ontbijt. De badkamers worden niet meer gedeeld, men wil en verwacht TV op iedere kamer, een privéterras met barbecue en niet te vergeten Wifi. Maar de meest ingrijpende verandering, althans hier in Spanje is dat men naast het ontbijt ook graag 's avonds blijft eten. Best begrijpelijk als je bedenkt dat de restaurants hier pas om half negen 's avonds opengaan. Normaal voor Spaanse begrippen maar zeker in veel Noordelijke landen vindt men dit erg laat. Met name gezinnen met kinderen willen graag vroeger eten en de ouders willen ook niet altijd hun jonge grut meenemen naar een restaurant. Ook omdat steeds meer collega's het diner gaan verzorgen ben je toch min of meer genoodzaakt hier ook aan te voldoen. Bovendien zijn gasten dan eerder genegen om langere tijd in je B&B te verblijven. De eerste jaren, toen het ook nog minder druk was, heb ik zelf geprobeerd deze extra taak op mij te nemen. Maar als je vanaf 6 uur 's morgens al aan de gang bent dan is 's avonds koken niet meer op te brengen. Een jaar lang had ik een te gekke kok. Hij serveerde een menu, was vriendelijk en voorkomend. Deze man kampte echter met een serieus alcoholprobleem en toen hij een terugval kreeg, verdween hij van de aardbodem. Via vrienden kreeg ik een telefoonnummer van een dame die bij mij wel wilde komen koken gedurende de zomermaanden. Ze had in het verleden een restaurant in Amsterdam en al een zomer gekookt op een vakantieadres in Spanje. De dag van onze afspraak zie haar achterom komen. Ze is een grote vrouw, alternatief gekleed, direct erg aanwezig en terwijl ze tegenover mij plaats neemt, voel ik haar enorme dominantie. Ze geeft mij een cadeautje. 3 zelfgemaakte kleine chocoladetaartjes die er werkelijk fantastisch uitzien. Dat vertroebelt mijn blik want hier hou ik van! Niet zozeer van de taartjes, maar dat iemand al direct een bepaald enthousiasme tentoonspreidt en iets laat zien waar ik werkelijk van onder de indruk ben. Ze geeft mij ook een menu en ook dat ziet er top uit. We speken af elkaar de volgende week weer te treffen. De week daarop komt mijn kok weer en nu valt het mij op dat er een groot gat in haar legging zit. Even later valt mijn blik op een tros okselhaar dat weelderig groeit en kennelijk niet in toom wordt gehouden. Ik besluit dat ik dat nog een keertje moet aankaarten in een later stadium want moeilijk vind ik dat wel. We kletsen er lekker op los, want dat kan ze, de kok, en het valt me op dat ze iedere halve minuut een keer snorkt. Ze haalt dan haar neus op en daarbij komt er een snorkend geluid vrij. Nou ja, daar heb je weinig last van als ze staat te koken bedacht ik mij geruststellend. De kok gaat en ik kijk haar na terwijl er een klein stemmetje in mij zich af vraagt of deze dame en ik wel bij elkaar passen. Ik negeer het. Tussentijds heeft mijn ex een pracht van en buitenkeuken gemaakt in gebruikt steigerhout. Het vale vergrijsde hout geeft een rustieke uitstraling. De apparatuur en het keukenblad hebben we bij elkaar gesprokkeld via vrienden en "leftovers" van verbouwingen. Maar het eindresultaat mag er zijn en ik ben er trots op.
We gaan vooruit, buitenkeuken met kok, laat de zomer maar komen!
Hartelijke groet, Ellen-Marie